Finał edycji 2025

To już koniec. Od stycznia do czerwca 2025 r. 20 par mentorskich pracowało nad indywidualnie ustalonymi celami mentoringowymi, by zmierzać w kierunku bardziej konkretnej, bardziej zbalansowanej, czy po prostu świadomie zaplanowanej międzynarodowej karierze naukowej. 

U niektórych było to ograniczanie zbyt rozbudowanych planów, u innych – planowanie aplikowania o konkretne stypendium, grant badawczy czy ułożenie planu publikacji. Ktoś napisał grant, ktoś z pisania zrezygnował, ale w obu przypadkach był to sukces, bo była to przemyślana decyzja. Nie “zaglądamy” w to, co dzieje się w każdej parze mentoringowej. Jednak 4 z nich zgodziły się podzielić się z nami swoim doświadczeniem. 

W piątek, 13 czerwca, spotkaliśmy się w Ośrodku Studiów Amerykańskich na UW, celem podsumowania tegorocznej edycji. Tradycyjnie, padło wiele słów podziękowań – dla partnerów edycji, dla Wykonawczej Rady Akademickiej Programu, trenerów i trenerek, specjalistów i specjalistek prowadzących spotkania online a także mentorów i mentorek – wszystkie te osoby poświęciły ogrom czasu, nierzadko pro bono, by dzielić się swoją wiedzą i doświadczeniem i pozwolić innych z niego skorzystać na swojej drodze rozwojowej.

Podczas spotkania podsumowującego, 4 pary mentorskie opowiedziały nam o swojej ścieżce mentoringowej. Gabriela Lampart i Sebastian Klich opowiedzieli pokrótce jak cel udało się im osiągnąć i jakimi sposobami. Sebastian zaznaczył, że podczas pracy mentorskiej, przyświecały mu słowa Ambasadora Brzezinskiego (również absolwenta Fulbrighta), by oddać (społeczności) to, co się samemu otrzymało podczas swojej przygody naukowej.  Zarówno mentee jak i mentor są z wykształcenia fizjoterapeutami, toteż – jak podkreślił Sebastian – podczas realizacji mentoringu motywował Gabrysię do działania powtarzając to, co zawsze powtarza sportowcom, że w dążeniu do sukcesu ważne są konsekwencja, wytrwałość i pewność siebie.

Kolejna prezentowała się para z Wrocławia – Andrzej Białowiec i Małgosia Mielczarek. Opowiedzieli jakie ćwiczenia – realizowane na sesjach i jako praca własna, się im sprawdziły w praktyce i pomogły w realizacji celu. Andrzej zażartował, że ponieważ jest inżynierem, to po prostu stosował narzędzia (te, które otrzymał na szkoleniu wstępnym). Podkreślił też, że mimo że wypromował już 9 doktorów i pracuje z kolejnymi 9 doktorantami, to pierwszy raz, właśnie w mentoringu, miał szansę na tak dogłębne poznanie perspektywy doktorantki – dzięki tej metodzie wszedł na inny poziom pracy, zafascynował go temat badań naukowych Małgosi i docenił fakt, że korzyści z mentoringu widać po obu stronach.

Jan Waligórski i Katarzyna Bojarska, czyli kolejna para mentorska, to reprezentanci dziedziny humanistycznej. Jak podkreślali, nie są inżynierami, więc ich narzędzia pracy to głównie język i rozmowy, co jest kluczem do budowania relacji. Relacje zaś – są kluczem do rozwoju kariery w dzisiejszym świecie, pełnym zmian technologicznych i politycznych, w czasie transformacji na rynku pracy (spod znaku sztucznej inteligencji). Fakt, że można raz na dwa tygodnie spotkać się z kimś i przez 2-3 godziny rozmawiać o tym, co obie strony interesuje, okazał się szczególnie ważny.

Mentee z kolejnej pary, Kasia Gołębiowska-Mendroch na wstępie podziękowała za to, że … w poprzednim roku nie została przyjęta do TopMinds. Jak powiedziała, dziś – będąc na drugim roku doktoratu – mogła w sposób bardziej świadomy i pełny skorzystać z mentoringu. Przyszła do programu z dużym poczuciem zmęczenia i frustracji przygotowaniem doktoratu a jej mentorka, Karolina Czarnecka-Chrebelska, pomogła jej odpuszczać, świadomie wybierać to, co jest dla jej rozwoju dobre. Kończy program z większym poczuciem własnej wartości i przekonaniem, że (tu cytat) “TopMinds i Karolina jako mentorka to najlepsze co mnie spotkało na doktoracie.”

Pożegnanie z każdym rocznikiem, to moment słodko-gorzki. Szkoda się nam rozstawać a jednocześnie jesteśmy podbudowani tym, że ponownie okazuje się, jak ważny był udział w programie dla osób mentorowanych i ich mentorów i mentorek. Wszystkim serdecznie gratulujemy!

Zobacz galerię zdjęć ze spotkania podsumowującego edycję.

Fot. Mariusz Kosiński na zlecenie Fulbright Polska.