Kategoria: Testimoniale

Kasi (menotorce) nie udało się zapewne ułatwić Jankowi (mentee) życia ani wskazać wyjątkowo skutecznych strategii interdyscyplinarnych narracji, ale razem przegadali wiele godzin, robiąc coś, na co tak często w pracy indywidualnej brakuje czasu, zapału lub sił.

Gosia: zdecydowałam się na udział w programie będąc na samym początku doktoratu. Wchodząc w karierę naukową, czułam się zagubiona i nie wiedziałam za bardzo, w którą stronę podążać ani jak zaplanować najbliższe lata, aby jak najwięcej wyciągnąć z tego okresu.

Gdy Gabriela Lampart – młoda fizjoterapeutka, skoncentrowana na rehabilitacji i opiece wspomagającej w onkologii – aplikowała do programu Top Minds, nie wiedziała jeszcze, że spotkanie z mentorem stanie się początkiem jednej z najważniejszych zawodowych przygódw jej dotychczasowej drodze. Trafiła na doktora Sebastiana Klicha – naukowca i praktyka specjalizującego się w ultrasonografii i elastografii. Ich współpraca […]

Program dostarczył mi narzędzi, które pomogły mi lepiej zarządzać moimi różnorodnymi obowiązkami, tak aby nic nie umknęło mojej uwadze. TopMinds przypomniało mi, jak kluczowe jest wyznaczanie sobie małych, konkretnych celów, które krok po kroku prowadzą do dużych osiągnięć. Te na pozór proste kroki, które kiedyś zaniedbałam, teraz na nowo wprowadziłam do swojej codziennej pracy i życia.

Słyszałam wiele na temat mentoringu, poznawania wspaniałych ludzi, zmiany spojrzenia na naukę – przyznam, że trudno mi było uwierzyć, żeby ten krótki czas mógł przynieść takie efekty. Szczególnie mnie, naukowczyni działającej w dziedzinie nauk humanistycznych.

Rozpoczynając program w styczniu, nie zdawałam sobie sprawy, jak bardzo zmieni się mój naukowy światopogląd. Pod okiem mojej mentorki odnalazłam siebie. Naprawdę siebie. Tę szczęśliwą Asię, która nie musi niczego udowadniać. Tę Asię, która zna swoją wartość.

Gosia: Program TopMinds pojawił się w moim życiu w najbardziej odpowiednim momencie – miałam wobec niego olbrzymie oczekiwania.  
Maciek: Samo słowo „mentorowanie” wzbudzało moje obawy. Występowanie jako „mentor” wydawało mi się być ponad mój stan. Nie jestem ekspertem od wszystkiego, a doradzanie jest przyjęciem dużej odpowiedzialności.

Po drodze do naszego celu pozwalałyśmy sobie na miliony dygresji. Spotkania były w większości ustrukturyzowane, ale na liście punktów do omówienia było mało. Za to każdy punkt był szeroko rozwijany. Pozwalałyśmy sobie na zbaczanie z głównego kursu.

Dla nas obu tegoroczne TopMinds minęło zbyt szybko. Oprócz zjazdów zorganizowanych, nie udało nam się spotkać na dłuższą stacjonarną sesję mentoringową. Natomiast ogłaszamy zgodnie, że nie składamy broni! Niedługo otwierają się nabory do kolejnych stypendiów wyjazdowych – a dokumenty są już prawie gotowe… Poza tym – może w tym doliczonym czasie uda nam się wreszcie napisać tę piosenkę.

Klaudia: Jesienią 2022 roku, stanęłam przed lustrem i zadałam sobie pytanie, czego w życiu chcę najbardziej? Moje odbicie stwierdziło, że chcę wszystkiego naraz: chcę być supermamą, farmaceutką, biotechnolożką, naukowczynią. Jak to zrobić? Z pomocą przyszedł mi program TopMinds i mój Mentor Łukasz.
Łukasz: gdy tylko się dowiedziałem, że Komisja Fulbrighta współtworzy program TopMinds, wiedziałem, że spróbuję. I w żadnym wypadku się nie zawiodłem!